Meta Scheltes
Ontmoeting
Voor de drieluik Ontmoeting liep Meta Scheltes uren door de school, sprak studenten en liet ze poseren. Ze benadert het gebouw in de serie eerder als ontmoetingsplek dan als onderwijsinstelling. Hiervoor gebruikte ze plekken waar studenten elkaar vaak tegenkomen; de loopbruggen en trappenhuizen.
Het gevoel dat haar bijbleef over de studenten en het gebouw, is leidend geweest voor de ideeën die ze ontwikkelde voor haar serie.
Van tevoren maakte ze schetsen van de beelden die ze voor ogen had en tijdens haar bezoeken vond ze haar modellen, studenten van verschillende studierichtingen.
Gevraagd naar haar modellen zegt ze:
“In de eerste drie seconden moet ik het gevoel krijgen ‘jij bent het’ anders fotografeer ik ze niet. Het zijn altijd mensen waarvan ik denk dat ze fotogeniek zijn.”
Al tijdens die eerste ontmoeting maakte ze direct foto’s. Soms was er dan nog een tweede sessie nodig om tot het definitieve beeld te komen.
Voor haar werk maakt ze gebruik van flitslicht om het beeld te kunnen creëren dat ze van tevoren in gedachte had. Door bestaand licht te combineren met flitslicht worden de modellen, en daarmee de ontmoeting, min of meer geïsoleerd van hun omgeving.
Wat de studenten precies bespreken of aan het doen zijn, blijft in het midden. Dat laat Scheltes aan de kijker over.